Zaltbommel

Het nieuwe politieke seizoen werd dit jaar ingeluid met een lezing van Tim's Jongers. Afgelopen vrijdag (04-10) sprak Tim in een goed gevulde Poorterij over ongelijkheid, armoede en de begripskloof die er is ontstaan tussen verschillende groepen in de samenleving.
Zijn verhaal, op basis van zijn eerder geschreven boeken beledigende broccoli en armoede uitgelegd aan mensen met geld trok veel mensen naar de lezing en vond veel gehoor bij de aanwezigen.

De openingslezing van de SP is altijd een moment met een dubbele laag. Door interessante sprekers uit onze eigen geledingen of daar net buiten te laten spreken over belangrijke thema's hopen we onze eigen achterban meer te betrekken en elkaar weer te ontmoeten. Anderzijds willen we graag ook juist geïnteresseerden en (sociaal) betrokkenen uit onze gemeente betrekken om het komende jaar samen eenzelfde soort boodschap uit te dragen. In lijn met Tim's doelgroep waren er dit jaar vooral mensen aanwezig vanuit de tweede groep. 

Begripsskloof
De kern van de boodschap van Tim 's Jongers is relatief eenvoudig. Vanuit zijn werk als politicoloog, publicist en directeur van de Wiardi Beckman stichting maar ook zeker vanuit zijn eigen ervaring met armoede en ongelijkheid ziet dat het begrip tussen verschillende groepen in de samenleving is afgenomen. Mensen verblijven steeds meer in de (sociaaleconomische) bubbels waardoor contact en uitwisseling tussen groepen minder voorkomt. Dat is een probleem, zeker wanneer je weet dat de mensen die 'aan de knoppen draaien' veelal mensen zijn uit een specifieke groep.

Welgestelden - de knoppendraaiers
Dit zijn de welgestelden, de groep waarmee het relatief goed gaat. Zij hebben een goede opleiding genoten (diplomademocratie), zijn bovenmatig tevreden met hun eigen leven (tevredenheidsdemocratie) en leven zelf in goede gezondheid (gezondheidsdemocratie). Ondanks dat ze zelden tot nooit met de mensen in aanraking komen waarvoor dit niet geldt, de groep met lagere opleidingen (en dus minder kansen, kapitaal, mogelijkheden en zekerheid) die meer problemen hebben en daardoor minder tevreden zijn en daarbij korter leven én in een slechtere gezondheid. Toch beslissen zij veelal over hun leven, aan welke voorwaarden ze moeten voldoen voor een uitkering, hoeveel daggeld ze mogen hebben, hoe vaak ze zich moeten melden bij een instantie, wat er gebeurt als ze dat een keer niet (of te laat doen). Volgens Tim 's Jongers ontbreekt hier begrip. Begrip voor een clusterfuck aan problemen die leiden tot de situatie waarin iemand zich bevindt. Het huidige beleid is vaak te star, bureaucratisch en niet passend voor mensen in dergelijke problemen.

Hoe dan wel?
Volgens Tim moet dat dus anders. Hij heeft aan dat we veel meer moeten samenwerken in gelijkwaardigheid, samen vragen moeten (op)stellen en onderzoeken en ervaringskennis als organisatiekapitaal centraal moeten stellen. Mensen in armoede hebben behoefte aan het weghalen van ruis - en het liefst door 1 specifieke ondersteuner en geen leger aan instanties of coaches. Houd het simpel, maak het niet moeilijker dan het is en richt je op de (concrete) randvoorwaarden van armoede (en ongelijkheid).

De boodschap van Tim 's Jongers is natuurlijk niet nieuw maar je moet het wel doen. Zijn uitgangspunten stroken met die van de SP en waar wij ons ook lokaal aan proberen te houden. Contact maken, samen optrekken, inleving en ondersteuning. Voor ons was het goed om dit op deze manier te beluisteren terwijl de goedgevulde zaal van voornamelijk 'knoppendraaiers' hopelijk zijn boodschap ook ter harte neemt. Dat is iets wat we in de gemeente Zaltbommel dan ook zeker in de gaten blijven houden.